شيخ بهاءالدين محمد عاملي در دربار شاه عباس تقربي تمام داشت و حل و فصل بسياري از امور شرعيه به او محول بودي و پادشاه در تكاليف دينيه به او رجوع كردي. اما او به اقتضاي سعدي مشرب و ذوق و ادب با اوباش شهر نيز معاشرت كردي و به جمع خراباتيان و حلقه ي معركه گيران نيز سرزدي اين معني را عيون و جواسيس به حضرت شاه عرض داشته بودند و او سخت ملول و رنجيده خاطر مي بود
روزي شاه در محفلي عام كه از اعيان دولت و اكابر مملكت مالامال بود به تعريض برزبان راند كه بعضي از مشايخ بزرگ اسلام كه امور شرعي خاص و عام به عهده آنان محول است و همگنان را در حق ايشان اعتقادي عظيم است از مواضع تهمت احتراز نمي كنند و به جمع اراذل و اوباش و رندان تردد مي نمايند، صلاح در آن است كه شيخ در اين باب تأملي كند و آنان را از رفت و آمد به اين گونه مجامع منع نمايد
شيخ بهاءالدين في الفور بر زبان راند كه منهيان حضرت شاهي خلاف به عرض رسانده اند، من كه خود همواره به اين مواضع تردد دارم از مشايخ بزرگ اسلام و علماي حضرت كسي در آن اماكن نديديم
مناقب العلماء
No comments:
Post a Comment