Consciousness

We come from the unknown and we go on moving into the unknown. We will come again; we have been here thousands of times, and we will be here thousands of times. Our essential being is immortal but our body, our embodiment, is mortal. Our frame in which we are, our houses, the body, the mind, they are made of material things. They will get tired, they will get old, they will die. But your consciousness, for which Bodhidharma uses the word 'no-mind'--Gautam Buddha has also used the word 'no-mind'--is something beyond body and mind, something beyond everything; that no-mind is eternal. It comes into expression, and goes again into the unknown. This movement from the unknown to the known, and from the known to the unknown, continues for eternity, unless somebody becomes enlightened. Then that is his last life; then this flower will not come back again. This flower that has become aware of itself need not come back to life because life is nothing but a school in which to learn. He has learned the lesson, he is now beyond delusions. He will move from the known for the first time not into the unknown, but into the unknowable.

Osho

تعویق

Postponement is simply stupid. Tomorrow you will also have to decide, so why not today? And do you think that tomorrow you will be wiser than today? Do you think that tomorrow you will be livelier than today? Do you think that tomorrow you will be younger, than today, fresher than today? Tomorrow you will be older, your courage will be less; tomorrow you will be more experienced, your cunningness will be more; tomorrow death will come closer--you will start wavering and being more afraid. Never postpone for the tomorrow. And who knows? Tomorrow may come or may not come. If you have to decide you have to decide right now. Don't go on

postponing infinitely.

Osho

به تعویق انداختن حماقت است. فردا تو باز هم باید تصمیم بگیری، پس چرا نه امروز؟ فکر میکنی فردا عاقل تر از امروز خواهی بود؟ آیا فکر میکنی فردا زنده تر از امروز خواهی بود؟ آیا فکر میکنی فردا جوان تر از امروز خواهی بود، تازه تر از امروز خواهی بود؟ فردا تو پیرتر خواهی بود، جرات تو کمتر خواهد بود. فردا تو با تجربه تر، و مکر تو بیشتر خواهد بود. فردا مرگ نزدیکتر میشود - - تو تردید خواهی کرد و ترس تو بیشتر خواهد شد. هیچوقت تعویق مینداز برای فردا. و چه کس میداند؟ فردا شاید آید و یا نیاید. اگر قرار است تصمیم بگیری باید همین حالا بگیری. نرو و تعویق بینداز برای ابدییت

اوشو

مشایخ

شيخ بهاءالدين محمد عاملي در دربار شاه عباس تقربي تمام داشت و حل و فصل بسياري از امور شرعيه به او محول بودي و پادشاه در تكاليف دينيه به او رجوع كردي. اما او به اقتضاي سعدي مشرب و ذوق و ادب با اوباش شهر نيز معاشرت كردي و به جمع خراباتيان و حلقه ي معركه گيران نيز سرزدي اين معني را عيون و جواسيس به حضرت شاه عرض داشته بودند و او سخت ملول و رنجيده خاطر مي بود

روزي شاه در محفلي عام كه از اعيان دولت و اكابر مملكت مالامال بود به تعريض برزبان راند كه بعضي از مشايخ بزرگ اسلام كه امور شرعي خاص و عام به عهده آنان محول است و همگنان را در حق ايشان اعتقادي عظيم است از مواضع تهمت احتراز نمي كنند و به جمع اراذل و اوباش و رندان تردد مي نمايند، صلاح در آن است كه شيخ در اين باب تأملي كند و آنان را از رفت و آمد به اين گونه مجامع منع نمايد

شيخ بهاءالدين في الفور بر زبان راند كه منهيان حضرت شاهي خلاف به عرض رسانده اند، من كه خود همواره به اين مواضع تردد دارم از مشايخ بزرگ اسلام و علماي حضرت كسي در آن اماكن نديديم

مناقب العلماء